Sandık ve Çember

Kilitli bir çember çizdim kendime.Anılarımı kilitlediğim ahşap sandığıma dost.Çizdiğim bu çember yepyeni bir beni getirdi beraberinde.Hak edene,etmeyene gözyaşı döken,gözyaşıma küçük pahalar biçen ben,bıraktım biçkiyi dikişi.Gözyaşım paha biçilmez bir umman,yüzmesini bilene.Artık yüzme öğretmeyi de bıraktım ''bilmeyenlere''Çemberim yepyeni bir beni getirdi beraberinde.Ödünlerimi ödüllendirenleri de koydum çemberin dışına.Saygı duymanın esası verilen ödünü reddetmektir.Sevgiyi ödün ''san''maktan vazgeçtim bir de.''San''dıklarım,yok sayacaklarımmış;öğrendim.Çemberimin merkezindeyim şimdi.Kimi içeride;sonsuzda,kimi dışarıda;yoklukta.Arafım öznesiz çünkü araftakiler tekinsiz.

Göz yaşları boşa akmasaydı,sevgiyi ödün ''san''masaydım önceleri,sonralarım bugünüm olmazdı şüphesiz.''San''dıklarımı ahşap sandığımda saklayacağım kendimle beraber.Küçük bir kilide bir hayatı sığdırırcasına.