Sevgi ve saygı..Dillendirilmiş lâkin önemini yitirmiş.Oysa başka senin ,saygın da sevgin de.Hissettim yıllarca her zerremde.Saygının da sevginin de âlâsı sen,canının müptelâsı ben..Koca bir ben, bir de sen.Ben ve sen olup ''biz'i başarabildik biz.Bizi uçurumlardan kurtardık.Bizi biz yapan bizdik, bir de anılarımız.İyi,kötü hepsi binamızın tuğlası oldular,bizi biz yaptılar.Mesele bu, sevgi ve saygı anlamını yitirmedi bizim lügâtımızda.Anlamlandıkça anlamlandı,katlandıkça katlandı..Kafamda ''çarpışan arabacılık''oynuyor sözcükler.İnsan en sevdiğini anlatamıyor,kalem kırılıyor.Sen;sevginin,saygının mertebelisini hak edensin.Şükürler olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder