Gökyüzü çok şey anlattı bana yine.Aşık olmuş, en kocamanından bir kalp sundu önce.
Silüeti değişti,ben ilerledikçe.Birbirine kavuşan iki sevgili,
bana göz kırpan kuzucuk,duman üfleyen eros belki.Suret olamayan silütler silsilesi..
Ben mi?
Gökyüzünün maviliğine güzellik katan,pamuk şeker bulutlardayım şimdi.
Oradan insanları seyrediyorum,yaşananları,koşturmaları,kalp kırmaları,
yitip giden zamanları bir yerlerde bulanları..
Saklambaç oynuyorum dünyayla;bir varım,bir yok.
Bir azım,bir çok.
Gök(z)yüzümdeki her bulut,sağanaklara gebe.
Ve bir bulut, bin sağanak yer''yüzüm''e.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder