Karadeniz..

Aynı anda yıldızları seyrediyor olmak,bu kadar aynı olup bu kadar zıt olmak.

Merhametimle savaşan kızgınlığım,kızgınlığıma meydan okuyan yaşanmışlıklarım.

Bitmiş bir aşk misali,denizin ortasında kırılan dalga misali eksik.

Belki de karadeniz gibi,dışarıdan bakınca dingin.

Öyle dertlidir ki karadeniz belli etmez içinde kopan fırtınaları.

Bu yüzden en kadim dostlarımdan biri.

Saatlerce dertleşirim onunla.O anlatır ben dinlerim, ben anlatırım o susar.

Evet deniz susar;sevgiye susar,mutluluğa susar,sıcağa susar.

Sustuklarını büyüttükçe susar.Ve bazen öyle dalgalanır ki denizim, ürperirim.

Dalgalar susadıkça gökyüzünden yağmur diler,içindeki tuza gökyüzü su serper.

Bu böyle sürer, gider.Ne güzel sırdaşsın sen,ketumluğunla,hırçınlığınla nasıl da hoyrat.

Bu yüzden kara yaftasını yapıştırmışlar sana.Görememişler içini acıtan fırtınaları.

Görmemişler,görmezden gelmişler..


Bütün derdine, omuzlarındaki onca yüke rağmen güzelliklerle geldin sen karadeniz..Kaybettiğim bütün her şeyi sen verdin.Hayatım boyunca kazanabileceğim en kadim dost oldun,en kadim dostları verdin..Özenle seçilmişesine.Unutulmazlarımdan oldun.Unutulmazım oldun..