Aylarca yağan karın ve yağmurun ardından gökkuşağını beline bağlayıp göz kırpan güneşin sıcaklığı gibi ılık,yaz ortasındaki toprak kadar yanan yüreğime yaz ortasında yağan yağmur kadar can veren,çatlayan damarlarıma su serpen bir dilim vuslat.Kış güneşi kadar sıcak ,Yaz yağmuru kadar serin olsa da nihayetinde ikisi de kısa. İkisi de gittikten sonra doğa bürünür yasa..Bir dilim vuslatı geride bırakıp yol almaya devam ettikçe ve yaklaştıkça yeni vuslata,bir acı ve bir yenisi daha..Sabredersem biliyorum ki yeni vuslat kapıda.Sabrım sınıyor bedenimi,sabrım sınanıyor,gömülüyor diri diri.. ''dayan!'' diye haykırmak isterken,lal kesiliyor dilim.
Çok değil istediğim; sadece vuslat, o da bir dilim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder