İçim(iz)deki Çocuk

Büyütmediğim, büyümeyen bir o var sanki.

Yıllara karşı dokunulmazlık hakkı var onun.'Yaş'lara karşı koymayı tek o başarmış.

Hepsinden öte beni ben yapan yanım,içimdeki büyümeyen çocuk.

İçimizde büyümeyen bir çocuğun varlığından haberdarsak,

Çocukluğumuzdan ezgiler fısıldıyorsa kulağımıza,

Yaşantımıza renk katmışız,yaşamımız gökkuşağı demek ki.

Demem o ki bir teyze çarpışan arabaya biniyorsa çocuğunun yanında,

Sözde yanında oturduğu çocuk,aslında içinde.

Öyleyse,

Bileğimize bağlattığımız uçan balonun ipini kendi ellerimizle çözüp,

İçimizdeki çocuğu büyütme telaşımız neden?

O,insanlığımız aslında.

Saflığımız.

Yakaladığımız küçük mutluluklarımız.

İçimdeki çocuk,

Bir ömür elimden tutup,gerçeklerle saklambaç oynayacak.

Büyüklerden bile büsbüyük sevgi,cebinde yüz bin liraya aldığı çikolatalı sakızla...